Wady i zalety zawodów artystycznych

Każdy z nas jest w jakiejś mierze artystą. Tylko niektórzy jednak osiągają pewien stopień profesjonalizmu (i samozaparcia), który pozwala im być artystą zawodowym.

Z definicji artysta to osoba wykonująca przedmioty materialne lub utwory niematerialne w oparciu o własną koncepcję, nadająca im niepowtarzalny charakter, mogący podnosić je do rangi dzieła sztuki.

Zwykle zaczyna się od sygnałów płynących do ciebie z otoczenia – od rodziny, znajomych. „Jesteś taki/a uzdolniony/a!", „Zrób coś z tym!”, „Nie możesz zmarnować talentu!". Zaczynasz wierzyć, że twoje umiejętności są unikalne, ponadprzeciętne, wyjątkowe. Że ludzie je doceniają. Robisz to, co lubisz i przychodzi taki moment, gdy zaczynasz się zastanawiać, czy z tego można „wyżyć"? Czy pasja może stać się zawodem? Jeśli odkryłeś w sobie żyłkę artysty, przyda ci się zestawienie kilku plusów i minusów tego zawodu.

Zacznijmy od zalet…

Niezależność

I to zarówno finansowa, jak i mentalna. Zdecydowana większość artystów to tzw. „freelancerzy”, czyli wolni strzelcy. Pracują, kiedy mają czas, ochotę i wenę. Sami dobierają zlecenia i decydują o ich natężeniu. Zwykle są jednoosobowym przedsiębiorstwem, osiągającym ekonomiczne rezultaty, łącząc sztukę i przemysł. Jeśli są naprawdę dobrzy, pracowici i konsekwentni, mogą zarabiać konkretne pieniądze, pozwalające zarówno na godne życie jak i dalsze rozwijanie swojego talentu.

„Wybierz pracę, którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w życiu."

I ta zaleta przewyższa wszystkie inne. Robisz to, co kochasz. Jesteś w tym dobry. I jeszcze ci za to płacą. Co dzień chętnie i z nowymi pomysłami idziesz do pracy. Nie dla ciebie sprawozdania, zestawienia, praca na akord. Nie bierzesz udziału w korporacyjnym wyścigu szczurów. Twoja praca jest twoją pasją, a pasja pracą. Tego artystom zazdroszczą wszyscy rzemieślnicy wtłoczeni w sztywne ramy przedsiębiorstw, gdzie nie ma miejsca na kreatywność.

Marka

Czas gra na korzyść artystów. Jeśli ich talent trafi w gusta odbiorców, a twórca jest cierpliwy, pracowity i rozwija swoje zdolności, to jego zaistnienie na rynku jest właściwie tylko kwestią czasu. Przychodzi popularność, rozpoznawalność, czyniąc z nazwiska artysty markę, która zapewni mu ciągłość zleceń.

…i skończmy na wadach

Trudne początki

Bo aby zacząć na sztuce zarabiać, trzeba jakoś się wybić, dać poznać, zaistnieć. Trzeba dużo pracować i dużo tworzyć. Zwykle potrzebne są na początek niemałe nakłady finansowe na materiały i sprzęt niezbędny do pracy na zawodową skalę. Dobrze zatem, jeśli początkujący w zawodzie artysta ma na starcie inne źródło utrzymania na tzw. „przeczekanie”, ponieważ dochody ze sztuki są na początku mocno niestabilne. Przyda się też świadomość, że będą w zawodzie lata tłuste i lata chude, bo…

Z gustami się nie dyskutuje

… i jak w każdym zawodzie trzeba odnaleźć swoją niszę. Szersze bądź węższe (ale za to stałe) grono wiernych odbiorców naszej sztuki. A moda i gusta mają to do siebie, że są zmienne. I może nam się zdarzyć bolesne zderzenie z rzeczywistością, kiedy zorientujemy się, że nasze produkty czy usługi nie są tak popularne, jak oczekiwaliśmy.

Komercja

W czasach tanich zamienników i łatwo dostępnych podróbek artyści często stają przed trudnym wyborem czy tworzyć dla sztuki czy dla pieniędzy. I równie często, aby zarabiać są zmuszeni podążyć za tą komercją kosztem jakości i unikalności swoich wytworów. Nie wszyscy twórcy są w stanie się z tym pogodzić, ryzykując utratę płynności finansowej.

Kończąc rozważania nad wadami i zaletami bycia artystą, warto przytoczyć słowa Jana Himilsbacha – polskiego aktora niezawodowego, pisarza i scenarzysty, z zawodu kamieniarza: „Artysta to nie jest zawód, to jest powołanie, bo artysta nie pracuje dla pieniędzy. Artysta pracuje dla ludzi".

Autor: Monika Kuryś – doradca zawodowy – stażysta, MCK w Grajewie, Joanna Filipkowska Dyrektor CEiPM w Łomży

Źródła:

https://.pl.wikipedia.org

https://.pasjawpracy.pl

Tygodnik „Wysokie obcasy", 2016.03.16, Wydawnictwo Agora