Wydawca treści Wydawca treści

Powrót

Wyuczona bezradność – jak z nią zerwać?

2019-03-25

Niektórzy bierność wobec własnej sytuacji życiowej i napotkanych trudności wynoszą z domu. Taką postawę, która wiąże się z nieumiejętnością odnalezienia się na rynku pracy, nazywamy wyuczoną bezradnością.

Wynika ona z powielania postaw życiowych najbliższej rodziny. Jeśli dziadkowie, rodzice czy rodzeństwo miało problemy z system edukacji, a teraz są długotrwale bezrobotni, uznajemy taką sytuację za naturalną, mimowolnie wpadając w podobny schemat.

Korzystanie z zasiłków urzędu pracy lub ośrodków pomocy społecznej wydaje się czymś oczywistym, a brak chęci zmiany przypieczętowuje nasz los.

Warto sobie uświadomić, że zerwanie z wyuczoną bezradnością jest możliwe, a przede wszystkim, że warto to zrobić!

Jak zerwać z wyuczoną bezradnością?

Pierwszym krokiem będzie przyznanie się przed sobą, że jest się w takiej sytuacji, a także refleksja nad przyszłością. Zastanów się, czy widzisz siebie za 10 lat jako osobę bezrobotną, sfrustrowaną, z piwem w dłoni i wiecznie przed telewizorem? Czy w wieku emerytalnym chcesz żyć szczęśliwie z własnych oszczędności i wypracowanej emerytury, czy klepać biedę, bo nigdy nie płaciłeś składek i nie masz nawet najniższej emerytury?

Jeśli te wizje cię nie przekonują, spróbuj zmienić swoją obecną sytuację.

Co możesz zrobić?

Zmień nastawienie do pracy

Nie licz na to, że zasiłek będzie zawsze. Kiedy zdobędziesz pracę, będziesz mieć pewny dochód, staniesz się osobą niezależną od pomocy instytucji socjalnych. Kiedy zdobędziesz doświadczenie zawodowe, twoje zarobki mogą wzrosnąć, być może pomyślisz o dalszym rozwoju zawodowym, przekwalifikujesz się, zaczniesz robić coś, co przyniesie nie tylko pieniądze, ale też satysfakcję.

Jeśli nie masz odpowiedniego wykształcenia, żeby pracować, nadrób to

Dowiedz się w najbliższym kuratorium oświaty, jakie są możliwe sposoby na uzupełnienie luk w twojej edukacji. Możesz uczyć się w weekendy, pracując w tygodniu.

Poproś o wsparcie odpowiednie instytucje

Udaj się do jednostek rynku pracy, takich jak urząd pracy lub – jeśli masz poniżej 25 lat – Ochotnicze Hufce Pracy i zapytaj o wsparcie. Urząd pracy przeanalizuje twoją sytuację i zaproponuje możliwe rozwiązania. Ochotnicze Hufce Pracy realizują często projekty, dzięki którym można wziąć udział w kursie zawodowym i pójść na płatny staż. By zapytać o aktualnie trwające projekty, zgłoś się do najbliższego Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży OHP lub Młodzieżowego Centrum Kariery OHP. Możesz także napisać do nas (serwis dokariery.pl) na czacie lub zadzwonić na naszą infolinię pod numerem 19524. Skontaktujemy cię z wybraną jednostką OHP.

Zmień swoją motywację życiową

To może być najtrudniejsze. Zastanów się, czy chcesz żyć tak, jak do tej pory: wiecznie bez pracy, czasem na zasiłku, od fuchy do fuchy? Czy wolisz jednak pewną przyszłość, może nie ogromne zarobki, ale stałą pensję, która da ci stabilizację?

Zacznij działać, a już za kilka miesięcy odczujesz zmianę!

 

Autor: Joanna Buharewicz


Widok zawartości stron Widok zawartości stron