Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Informator na temat warunków życia i pracy we Włoszech

 

Informacje ogólne, czyli co powinieneś wiedzieć o Włoszech przed wyjazdem

Włochy usytuowane są w strefie klimatu śródziemnomorskiego, który gwarantuje turystom wspaniałą i słoneczną aurę letnią oraz łagodne zimy. Średnie temperatury powietrza w lipcu na południu Włoch przekraczają 25 stopni C, zaś średnie temperatury w zimie wynoszą około13 stopni C.

Walutą obowiązującą od 2002 roku na terenie Włoch jest euro. W wielu miejscach dokonasz płatności za pomocą karty płatniczej. Na terenie całego kraju obowiązuje język włoski, tak samo w San Marino, Watykanie, Korsyce czy na Malcie. W turystycznych miejscowościach porozumiesz się również w języku francuskim (zwłaszcza tych bliżej granicy z Francją), angielskim i czasem niemieckim.

Ważnym elementem kultury włoskiej, typowej dla państw tej części Europy.  Czas na nią przypada najczęściej w porze, w której słońce znajduje się na najwyższym punkcie na niebie. Wówczas mieszkańcy miast przenosząc się z obowiązków zawodowych do domów czy też restauracji urządzają sobie kilka godzin odpoczynku i relaksu lub krótką drzemkę. Przerwa taka trwa od jednej do czterech godzin. Zatłoczone dotychczas ulice miast pustoszeją. Po powrocie do pracy mieszkańcy Włoch muszą zostać w niej odpowiednio dłużej, a zatem zdarza się, że często pracują do godziny 20.
Osoby, które miały możliwość poznać Włochów doskonale znają ich gorące powitanie oraz towarzyszącą temu serdeczność. Uściski oraz pocałunki są nieodłączną tego częścią. Nie ma dla nich znaczenia płeć, czy są to nowo poznane osoby czy też długoletni znajomi. Dodatkowo należy pamiętać, iż przychodząc w odwiedziny do Włochów bardzo niemile widziane jest przyjście bez jakiegokolwiek podarku.

 

Słów kilka o włoskim rynku pracy

Od 2012 stopa bezrobocia we Włoszech jest wyższa od polskiej. Według danych stat.it i stat.gov.pl, stopa bezrobocia pod koniec lipca 2014 roku wynosiła we Włoszech 12,6%, zaś bezrobocie wśród młodych ludzi w wieku 15 - 24 lata szacowane jest na około 40%, co spowodowane jest zadłużeniem kraju, jak również tradycyjnymi problemami, z którymi Włochy zmagają się od lat m.in. brakiem innowacyjności.

 

Poszukiwany/poszukiwana czyli jakie zawody są we Włoszech deficytowe?

Do grona specjalistów, którzy mogą liczyć na znalezienie zatrudnienia we Włoszech zaliczają się m.in. wykwalifikowani robotnicy, w szczególności  budowlani, jak również spawacze i kierowcy. Mile widziani na włoskim rynku pracy są również architekci, inżynierowie, graficy komputerowi oraz informatycy. Włoskie społeczeństwo, tak samo jak i polskie starzeje się - są więc potrzebni pracownicy do pracy z osobami starszymi, wymagającymi opieki, zarówno wykwalifikowane pielęgniarki, jak i opiekunki czy opiekuni osób starszych. Pracę także mogą znaleźć opiekunki do dzieci oraz osoby pomagające w prowadzeniu domu, czyli gospodynie domowe.

Włochy są turystyczną potęgą oraz bardzo dobrze rozwiniętym i prosperującym przemysłem turystycznym, w związku z czym w okresie sezonu turystycznego na pracę mogą liczyć pracownicy posiadający doświadczenie w sektorze hotelarko - gastronomicznym. Od kucharzy, kelnerów, barmanów oraz pracowników hotelowych wymaga się, aby oprócz znajomości języka angielskiego również potrafili porozumieć się w języku włoskim.

Późne lato oraz wczesna jesień to we Włoszech czas zbiorów owoców i warzyw, zaś w północnych częściach tego raju obfitujących w winnice i sady prace można znaleźć przy zbiorach cytrusów, winogron czy też oliwek.

Do wykonywania zawodów wolnych regulowanych i nieregulowanych konieczne jest uznanie dyplomu uzyskanego przez cudzoziemca za granicą. Z prawnego i administracyjnego punktu widzenia zawody te dzielą się na:

  • takie, dla których wykonywania ustawodawca przewiduje obowiązek rejestracji w rejestrach lub listach zawodów,

  • takie, dla których wykonywania nie wymagana jest ich rejestracja jak wyżej, lecz są zawodami regulowanymi ustawowo,

  • nie regulowane.

Do zawodów regulowanych zalicza się: zawody techniczne, prawno-sądowe, administracyjno-ekonomiczne, natury medycznej i pokrewne oraz inne – tj. dziennikarze i publicyści.

Przed wyjazdem do Włoch pamiętaj o…

Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej / Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Republiki Włoskiej do 90 dni jest paszport bądź dowód osobisty.

Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości.

Planując we Włoszech pobyt dłuższy niż 3 miesiące, musisz wystąpić do właściwej terytorialnie komendy policji (Questura) o kartę pobytu obywatela UE. Obywatele RP ubiegający się o wydanie lub odnowienie karty pobytu obywatela UE mogą składać dokumentację zarówno za pośrednictwem poczty, jak też w Biurze ds. Cudzoziemców właściwej terytorialnie komendy policji. Szczegóły: www.portaleimmigrazione.it

Dodatkowe informacje w wersji elektronicznej dostępne są na stronie internetowej Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Rzymie: www.infopolonia.it, a także Wydziału Konsularnego: www.consolatopolacco.it oraz na stronie MSZ: www.msz.gov.pl  w dziale Informacje konsularne - „Informacje dla obywateli polskich wyjeżdżających do innych krajów UE/EOG”.

Jeśli chcesz pozostać we Włoszech tylko na czas określony związany z wykonywaniem pracy sezonowej, mogą wpisać się do rejestru mieszkańców tymczasowych. W takim przypadku urzędnik Biura Ewidencji Ludności (Ufficio dell’Anagrafe) w gminie pobytu (Comune) wystawi osobie zainteresowanej zaświadczenie wpisu tymczasowego.

By uzyskać  taki wpis pracownik sezonowy powinien przedstawić następujące dokumenty:

  • ważną umowę o pracę (ewentualnie tzw. lettera di assunzione, tj. deklarację pracodawcy
    o intencji zatrudnienia, zawiadomienie o zatrudnieniu wysłane do biura pośrednictwa pracy - comunicazione al. Centro per l’impiego)

  • paszport lub dowód osobisty kraju pochodzenia,

  • włoski numer identyfikacji podatkowej (codice fiscale) wydany przez kompetentny terytorialnie włoski urząd podatkowy (Agenzia delle Entrate)

  • podanie o wpis tymczasowy (wpis w rejestrze mieszkańców wygasa najpóźniej po upływie roku od daty jego dokonania).

Aby ubiegać się o pracę u włoskiego pracodawcy należy spełnić standardowe wymagania rekrutacyjne - złożyć CV i list motywacyjny. Dokumenty te dobrze mieć przygotowane jeszcze przed wyjazdem.

CV we Włoszech nie ma żadnych szczególnych i ujednoliconych standardów. Należy jednak pamiętać o przestrzeganiu kilku zasad w zakresie formy CV - dokument powinien zostać napisany odręcznie na białym papierze formatu A4 oraz jego długość powinna zmieścić się na max. 2 stronach. CV powinno zawierać podstawowe informacje o kandydacie tj. wykształcenie, doświadczenie zawodowe, jak również poziom znajomości języka, umiejętności np. pracy na komputerze.

List motywacyjny podobnie jak CV powinien zostać się podpisany odręcznie, przygotowany na białym papierze formatu A4 i jego długość powinna zmieścić się w 1 stronie. Do listu we Włoszech z reguły nie dołącza się innych dokumentów typu: referencje lub dyplomy, są one  przedstawione pracodawcy dopiero na rozmowie kwalifikacyjnej.

Formularze aplikacyjne - przygotowane wzory mające określony porządek są najczęściej podawane na stronach internetowych. Praktykowane są w przypadku konkursów na stanowiska administracyjne lub podczas aplikowania o pracę w korporacji lub dużych firmach.

Przed wyjazdem do Włoch powinieneś pamiętać o zabraniu ze sobą dokumentów:

  • aktualnego dowodu osobistego lub paszportu,

  • karty EKUZ,

  • legitymacji uczniowska, studenckiej lub karty EURO26,

  • recepty lekarskiej (jeśli jest taka potrzeba),

  • orzeczenia o niepełnosprawności (jeśli posiadasz) - upoważnia do bezpłatnego lub zniżkowego korzystania z wstępów do płatnych obiektów,

  • ksera ważnych dokumentów (2 x, 1 kopia do bagażu głównego i 1 kopia pozostaje w domu) - na wypadek kradzieży oryginałów. To jest jeden z ważniejszych punktów, który ułatwia wszelkie formalności na miejscu i za granicą.

Uznawalność dyplomów i kwalifikacji dla celów zawodowych

Świadectwa szkoły:

  • podstawowej,

  • średniej,

  • wyższej

wydane przez polskie szkoły niestety nie są automatycznie uznawane we Włoszech.

Do powyższych dokumentów dołączane jest zaświadczenie potwierdzające równoważność wykształcenia. Wszelkie informacje dotyczące nostryfikacji polskich dyplomów ukończenia szkół wyższych udzielane są przez działy współpracy międzynarodowej uczelni we Włoszech.

Z uwagi na przepisy obowiązujące w Unii Europejskiej - obowiązek uznania przez włoskie władze dyplomu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji zawodowych (uzyskanych w Polsce) ma miejsce tylko w przypadku tzw. zawodów regulowanych. W przypadku wskazanych zawodów regulowanych takich jak m.in. stomatolog, farmaceuta, lekarz, pielęgniarka czy architekt istnieją ścisłe regulacje, określone na poziomie unijnym, które pozwalają na automatyczne uznanie dyplomu.

W takim przypadku procedura ograniczona została do przesłania dokumentów do odpowiedniego ministerstwa, które z kolei sprawdza ich zgodność z normami (czas wydania wskazanej decyzji wynosi ok. 4 miesięcy). W zawodach regulowanych do wyjątku zaliczana jest profesja pielęgniarki, która zdobyła dyplom w Polsce. Dyplomy zdobyte w Polsce w zawodach pielęgniarki i położnej podlegają automatycznemu uznaniu. Zaświadczenia ,które potwierdzają spełnienie wymogów wydawane są przez Okręgowe Izby Pielęgniarek i Położnych w Polsce.

Warunki pracy – czyli co musisz wiedzieć o prawach pracownika!

Aby podpisać umowę o pracę, musisz  postarać się o włoski numer identyfikacji podatkowej (Codice Fiscale). Bez niego nie masz możliwości dostania się np. do lekarza czy wynajęcia mieszkania.

Numer otrzymać w jednym z urzędów skarbowych (Agenzia delle Entrate), które we Włoszech podlegają Ministerstwu Gospodarki i Finansów (Ministero dell’Economia e delle Finanze).

Umowa o pracę we Włoszech jest zwykle podpisywana na czas nieokreślony, ale w szczególnych przypadkach, spowodowanych np. czynnikami technicznymi czy organizacyjnymi, możliwe jest zawarcie również umowy terminowej. Umowa na czas określony musi być zawarta na piśmie i powinna precyzować dokładnie czas trwania i termin wygaśnięcia. Gdy umowa o pracę ma charakter ustny, pracodawca ma obowiązek dostarczenia pracownikowi dokumentu, na którym będą podane następujące informacje: dane pracodawcy i pracownika, przysługująca ilość dni wolnych od pracy, dzień w którym pracownik będzie otrzymywał zapłatę, a także warunki rozwiązania umowy oraz ilość czasu pracy w ujęciu dziennym lub tygodniowym.

Podejmując pracę we Włoszech, warto postarać się o założenie tzw. skrzynki skarbowej (cassetto fiscale) - to rodzaj internetowego archiwum, zawierającego m.in. wszystkie roczne deklaracje podatkowe, informacje na temat wykorzystanych ulg podatkowych i zwrotów podatku, jakie otrzymaliśmy oraz korespondencję wysyłaną nam przez urząd. By założyć skrzynkę, musisz zgłosić się do włoskiego urzędu skarbowego.

Ustawowy czas pracy we Włoszech wynosi 8 godzin dziennie, 40 tygodniowo, ale zdarzają się wyjątki w stosunku do poszczególnych kategorii zawodowych.

Przykładowo dla osób, które są zatrudnione we włoskich gospodarstwach domowych w charakterze całodobowych opiekunów tydzień pracy jest wydłużony do 54 godzin (maksymalnie do 10 godzin dziennie).

Za pracę w nadgodzinach i w porze nocnej przysługują pracownikowi odpowiednie dodatki, które określone zostały w umowach zbiorowych. Nawet jeśli poszczególne CCNL (zbiorowe umowy związkowe, które we Włoszech określają warunki pracy, obowiązki i prawa pracownika i pracodawcy) mogą przewidywać zróżnicowany czas pracy dla różnych sektorów (nawet niższe limity, na korzyść pracownika), istnieją też pewne wspólne zasady dla większości zbiorowych umów związkowych.


Najważniejsze z nich to:

  • nadgodziny nie mogą przekroczyć 250 godzin rocznie,

  • jeśli czas pracy jest dłuższy niż 6 godz. obowiązuje przerwa. Pracownikowi musi być zapewniona
    11 godz. przerwa non-stop co 24 godz.,

  • musi być zapewniony 24 godz. odpoczynek co 7 dni (z reguły w niedzielę),

  • za pracę nocną uważa się pracę, która jest wykonywana non-stop przez 7 godz. i obejmuje godz. 24.00-5.00.

Zgodnie z art. 2020 włoskiego kodeksu cywilnego każdy pracownik, po zakończeniu stosunku pracy, ma prawo do uzyskania od pracodawcy odprawy (tzw. trattamento di fine rapporto - TFR). Odprawa jest obliczana w taki sposób, że jej maksymalna wartość wynosi 1/13,5 rocznego wynagrodzenia, za każdy rok pracy. Podlega ona corocznej waloryzacji.
Wynagrodzenie może być ustalone na poziomie kraju lub na poziomie regionalnym (na podstawie umowy między związkami zawodowymi).
Przykładowo: robotnik na budowie zarabia 50 - 100 euro dziennie, pomoc domowa ok. 600 euro miesięcznie (plus wyżywienie), opiekunka do dzieci, pielęgniarka w prywatnej klinice - od 1300 do 2000 euro, informatyk 2200 euro, dyrektor fabryki 5000 euro.
Wypracowany w skali roku urlop wynosi 26 dni roboczych. Obowiązkowy urlop macierzyński rozpoczyna się na dwa miesiące przed przewidywaną datą porodu, a kończy trzy miesiące po urodzeniu dziecka. Dodatkowo każdy pracownik ma prawo do 10 dni świątecznych wolnych od pracy.

Warunki życia we Włoszech

"Żyjąc oszczędnie, śpiąc  na polach namiotowych, podróżując autostopem, kupując jedzeniew sklepach i na targach, w środkowych Włoszech trzeba się liczyć z koniecznością wydania na dzienne utrzymanie średnio 40 €. Osoby nie oszczędzające nadmiernie powinny się liczyć z wydatkiem co najmniej 80 € na dzień pobytu. Ceny są także uzależnione od  sezonowości: w sezonie letnim ceny są wyższe i analogicznie poza sezonem niższe."1

Koszty utrzymania we Włoszech zależą w dużej mierze od regionu zamieszkania z uwagi na podział, który wygląda następująco: Włochy południowe, rolnicze i uboższe oraz północna część kraju, uprzemysłowiona - i zamożniejsza. Dla przykładu ceny wynajmu mieszkań są najdroższe w samym Mediolanie, jak i w jego okolicach (opłata miesięczna za kawalerkę waha się nawet w granicach 700 euro/miesiąc, zaś w części południowej kraju ok. 350 euro/mc.).

We Włoszech najlepiej podróżować i dojeżdżać do pracy komunikacją miejską, która jest bardzo dobrze zorganizowana i stosunkowo tania, przykładowo bilet miesięczny w Rzymie to wydatek rzędu 30 Euro (bilet jednorazowy zaś kosztuje ok. 1 Euro). Dobrą opinią cieszy się także kolej, ze względu na dość przyzwoite warunki panujące w pociągach, jak również same koszty podróży.

Włochy słyną niemalże na całym świecie ze swojej historii i dziedzictwa kulturowego. Takie miasta jak Bolonia, Florencja, Rawenna, Siena, Palermo czy Rzym (stolica Włoch) są tego dowodem.

Rzym to najczęściej odwiedzane i najbardziej znane miasto we Włoszech. I to nie tylko przez Polaków, ale również przez mieszkańców innych krajów. Miasto jest położone w środkowych Włoszech, gdzie do Morza Tyrreńskiego już tylko „rzut beretem”. Jest to raj dla turystów, gdyż zabytki są praktycznie wszędzie. Trzeba się również liczyć z tym, że dzięki zwiększonej liczbie turystów można napotkać wyższe ceny lub brak miejsc w hotelach. Jest jeszcze jeden mały problem - zawsze będziemy mieć innych ludzi w kadrze podczas robienia zdjęć.

Przy okazji pracy w Rzymie lub w pobliżu nie można pominąć takich miejsc jak:

  • Watykan z jego ogrodami

  • Grób bł. Jana Pawła II w Bazylice Św. Piotra

  • Kopuła Bazyliki Św. Piotra

  • Bazylika i Plac Św. Piotra – widok z kolumnady

  • Castel Gandolfo - ogrody przy pałacu (Giardini Barberini).

Będąc we Włoszech warto odwiedzić Florencję, zlokalizowaną w środkowych Włoszech, w której podobnie jak w Wenecji, liczba mieszkańców rośnie z uwagi na wzrost liczby turystów z całego świata. Florencja jako stolica Toskanii, położona jest u stóp Apeninów, dlatego dla aktywnych turystów czekają nie lada widoki - łącznie z niezliczonymi winnicami.2

Nie jest łatwo wymienić wszystkie warte obejrzenia miasta. Jednak na pewno nie należy pomijać legendarnej Wenecji. Zlokalizowana jest na północy Włoch i znajduje się bezpośrednio nad Morzem Adriatyckim. Wenecja jest miejscem, którego głównym źródłem utrzymania jest turystyka. Przybysze z całego świata odwiedzają Wenecję w poszukiwaniu pięknych widoków, dobrej kuchni i przede wszystkim możliwości spędzenia romantycznych wieczorów - przepłynięcie gondolą jest uwiecznieniem miłości dwóch zakochanych. W ostatnią karnawałową sobotę odbywa się tu festiwal masek, którego nie możesz „przegapić”, będąc w tym okresie w Wenecji, wówczas na ulicach odbywa się  parada przebierańców idąca w parze ze śpiewami i tańcami.

Włochy słyną przede wszystkim z potraw, które są znane i lubiane na całym świecie tj.  makarony, pizza, lasagne, dania z owocami morza. Sławę zdobył deser - tiramisu. Należy wspomnieć też o włoskich winach. Włochy są jednym z największych producentów win na świecie, co związane jest z tradycją uprawy pól winorośli.

Ciekawostką jest to, że we Włoszech dostępnych jest ok. 200 rodzajów pieczywa, wędlin oraz dwa razy więcej serów. Warto wspomnieć, że Włosi produkują bardzo smaczną czekoladę i wyroby czekoladowe.

Poniżej krótka lista włoskich producentów czekolady i garść ciekawostek:

  • Pastiglia Leone (z Turynu) założona została w 1857 roku, produkuje wyroby z czekolady
    oraz różnego rodzaju słodycze.

  • Venchi - na rynku od 1878 roku, natomiast ich początki sięgają przed rokiem 1800, produkuje „wszystko” co można zrobić z czekolady.

  • Amadei (z Toskanii) - na rynku od 1990 roku. Jest producentem pralin, drażetek czekoladowych, kremów czy też innych wyrobów. Jako ciekawostkę można dodać, że Amedei produkuje najdroższą czekoladę na świecie tzw. "Amedei Porcelana" - w sklepach w Polsce około 45 zł za 50g (wg wielu źródeł).

  • Caffarel (1826 rok), charakterystycznym wyrobem dla Caffarel są czekoladki produkowane
    w kształcie małych łódek (produkowane od 1852 roku).

  • Ferrero - marka znana każdemu - jest producentem m.in. Kinder-niespodzianek.

  • Baratti&Milano (1858 rok), producent nie tylko różnego rodzaju czekolady, lecz również właściciel jednego z najchętniej odwiedzanych lokali w Turynie. Polecane są ich lody, ale także w ich lokalu można skosztować wielu kolorowych drinków.

  • Perugina (1907), produkuje m.in. czekolady, lody oraz batoniki.

  • Stainer (z Toskani), producent m.in. czekolady, pralin, kremów czekoladowych, czekolad do picia oraz deserów. Dodatkowo produkuje czekolady z dodatkiem maku, fiołków czy też róży.

Gdzie szukać pomocy w razie nagłych wypadków?

Europejski numer alarmowy: 112
Policja: 113
Należy również pamiętać o przygotowaniu protokołu ze zdarzenia, które się wydarzyło, ze względu na konieczność skorzystania z pomocy lekarza i wezwania pierwszej pomocy medycznej: pod numerem 118.

Jeśli ma miejsce konflikt z pracodawcą lub też zatrzymanie, aresztowanie,  pozbawienia wolności należy pamiętać o przysługującym prawie do wnioskowania o kontakt z konsulem. Konsul ma obowiązek zapewnić opiekę tak, abyś nie był traktowany w sposób inny niż obywatele Włoch, może zawiadomić rodzinę o zdarzeniu pozbawienia wolności lub innych problemach mających miejsce na terenie Włoch.

Ambasada RP w Rzymie
Via P.P Rubens 20 00197 Roma,
Italia tel. +39 06 36204200
strona: www.polemb.net

Wydział Konsularny w Rzymie
Via di San Valentino 12 00197 Roma,
Italia tel. +39 06 36 20 43 02 fax +39 06 80 69 32 17
tel. alarmowy – tylko wypadki nadzwyczajne (po godzinie 16.30): +39 33 55 99 52 12
e-mail: konsul@infopolonia.it

Należy pamiętać o tym, aby przed wyjazdem wyrobić sobie Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) jak również o tym, aby ubezpieczyć się prywatnie. Na wszelki wypadek można zadbać także o przygotowanie kopii tych dokumentów.

Najczęściej z Europejską Kartą Ubezpieczenia Zdrowotnego należy przedstawić dowód osobisty lub paszport. Na podstawie karty EKUZ każdy obywatel UE ma zapewnione świadczenia medyczne, natomiast to miejscowy lekarz zajmuje się ustaleniem, czy konkretne świadczenie jest zbędne czy też niezbędne w przedstawionym przypadku zdrowotnym.

Pamiętaj jednak o tym, że lekarz udziela pomocy medycznej według zasad oraz kryteriów, które obowiązują we Włoszech, nie zaś na zasadach obowiązujących na terenie Polski.

Bardzo ważną informacją jest to, że NFZ nie zwraca kosztów leczenia w prywatnych ośrodkach lub klinikach, a zatem poszukując pomocy medycznej, należy zwracać uwagę czy mają status placówek państwowych. Wykaz państwowych placówek dostępny jest w lokalnym urzędzie ds. opieki zdrowotnej zwanym Azienda Sanitaria Locale (ASL). Gdy trafisz do lekarza, okaż swoją kartę EKUZ wraz z jej kserokopią. W przypadku konieczności leczenie specjalistycznego, niezbędne jest otrzymanie skierowania.

W nagłych przypadkach należy udać się niezwłocznie i bezpośrednio do szpitala, legitymując się kartą EKUZ lub też wezwać pomoc medyczną, telefonując pod  numer 112.

 

Najprzydatniejsze zwroty w języku włoskim

Si - Tak

No - Nie

Boungiorno! - Dzień dobry!

Buonasera! - Dobry wieczór!

Arrivederci! - Do widzenia!

Buonanotte! - Dobranoc!

Come stai? - Jak się masz?

Scusa! - Przepraszam! (przykro mi)

Scusi! - Przepraszam! (np. zaczepiając osobę nieznajomą)

Grazie! - Dziękuję

Parla italiano? - Czy mówi Pan po włosku?

Non parlo italiano -  Nie mówię po włosku

Parli inglese? - Czy mówisz po angielsku?

Come ti chiami? - Jak się nazywasz?

Mi chiamo Anna - Mam na imię Anna

Di dove sei? - Skąd jesteś?

Vengo dalla Polonia - Jestem z Polski

Che ore sono? - Która godzina?

Un caffè, per favore - Poproszę kawę.
 

 

1 http://www.twojaeuropa.pl/293/ceny-we-wloszech

2 http://wloskieinspiracje.blogspot.com/2015/04/gdzie-pojechac-na-wakacje-cz-2-florencja.html

 

Źródła:
eures.praca.gov.pl
ec.europa.eu
www.eurodesk.pl
www.msz.gov.pl
www.rynekpracy.pl
stat.gov.pl/
www.wloskieinspiracje.blogspot.com
www.balkanistyka.org
wyjazdy.studentnews.pl/serwis.php?s=1645&pok=36952&id=56547
www.primocappuccino.pl
www.twojaeuropa.pl
www.wlochy-wakacje.com