Widok zawartości stron
Informator na temat warunków życia i pracy w Wielkiej Brytanii
Mimo że Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (UK) nie jest już członkiem Unii Europejskiej, sieć EURES nadal udostępnia informacje dotyczące brytyjskiego rynku pracy. Celem jest wspieranie osób zainteresowanych podjęciem legalnego zatrudnienia na terenie UK oraz dostarczanie rzetelnych i aktualnych informacji na temat życia i pracy w tym kraju.
Informacje ogólne
-
Oficjalna nazwa: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (The United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland)
-
Stolica: Londyn
-
Ustrój polityczny: Monarchia parlamentarna
-
Liczba mieszkańców: około 68 milionów (dane z 2024 r.)
-
Telefony alarmowe: 112 (międzynarodowy), 999 (lokalny)
-
Telefon kierunkowy: +44
-
Napięcie prądu: 240 V
-
Strefa czasowa: GMT (Greenwich Mean Time), latem BST (British Summer Time)
Skład etniczny
-
Anglicy – 83,8%
-
Szkoci – 8,4%
-
Walijczycy – 4,9%
-
Irlandczycy – 2,9%
-
Hindusi – 1% (pozostałe grupy etniczne: Pakistańczycy, Banglijczycy, Afrykanie, Arabowie itd.)
Języki
Językiem urzędowym jest angielski, jednakże oficjalnie uznawane są również inne języki regionalne:
-
Walijski (Walia)
-
Szkocki gaelicki i szkocki (Szkocja)
-
Irlandzki i Ulster Scots (Irlandia Północna)
-
Kornwalijski (lokalnie w Kornwalii)
W Wielkiej Brytanii spotkać można wiele lokalnych dialektów, m.in. Cockney w Londynie.
Waluta
-
Funt szterling (£, GBP)
-
1 funt = 100 pensów
-
Kurs wg NBP z 17 czerwca 2025 r.: 1 GBP = ok. 5,13 PLN
Podział administracyjny
W skład Zjednoczonego Królestwa wchodzą:
-
Anglia
-
Szkocja
-
Walia
-
Irlandia Północna (na wyspie Irlandia)
Ustrój polityczny
Wielka Brytania jest monarchią konstytucyjną z rządem odpowiedzialnym przed parlamentem. Obecnym monarchą jest król Karol III – głowa państwa i Kościoła anglikańskiego oraz zwierzchnik sił zbrojnych.
Parlament składa się z:
-
Izby Gmin (House of Commons)
-
Izby Lordów (House of Lords)
Rzeczywista władza wykonawcza należy do rządu, na czele którego stoi premier.
Transport publiczny
Transport w Wielkiej Brytanii jest dobrze rozwinięty:
-
Czerwone piętrowe autobusy są symbolem Londynu
-
Działa wiele typów autobusów: lokalne, międzymiastowe, lotniskowe
-
Sieć metra: najbardziej znana w Londynie (London Underground)
Ceny biletów:
-
Zwykły autobus miejski: od 2 GBP
-
Autobusy turystyczne: nawet 20 GBP
-
Zakupu można dokonać online lub kartą płatniczą
Co trzeba wiedzieć o Brexicie? (stan na 2025 r.)
Zjednoczone Królestwo przystąpiło do Unii Europejskiej w 1973 roku, utrzymując wieloletnie i ścisłe relacje z tym blokiem aż do momentu jego opuszczenia. W czerwcu 2016 roku, w wyniku referendum, Wielka Brytania jako pierwsze państwo członkowskie zdecydowała się na wyjście z UE.
Zjednoczone Królestwo formalnie opuściło Unię 31 stycznia 2020 roku, a wraz z końcem okresu przejściowego – 1 stycznia 2021 roku – zakończyło również uczestnictwo w jednolitym rynku i unii celnej UE. W tym samym dniu weszła w życie regulująca nowe relacje pomiędzy UE a Zjednoczonym Królestwem.
Od 1 października 2021 roku do wjazdu do Wielkiej Brytanii wymagany jest ważny paszport. Wcześniej możliwy był wjazd na podstawie dowodu osobistego.
Ubezpieczenie zdrowotne – Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) nie jest już automatycznie uznawana. Zaleca się wykupienie komercyjnego ubezpieczenia zdrowotnego przed podróżą.
Roaming i internet mobilny – Po Brexicie nie obowiązuje już unijna zasada „roam like at home”. Użytkownicy mogą ponosić dodatkowe opłaty za korzystanie z internetu i połączeń telefonicznych. Przed wyjazdem warto skonsultować się z operatorem w sprawie stawek.
Rynek pracy i zatrudnienie w Wielkiej Brytanii (2025)
Ogólna charakterystyka rynku pracy
Wielka Brytania posiada rozwinięty, zróżnicowany i stosunkowo elastyczny rynek pracy. Dominującymi sektorami gospodarki są:
-
usługi (ponad 80% zatrudnienia),
-
handel detaliczny,
-
ochrona zdrowia (NHS),
-
edukacja,
-
transport i logistyka,
-
budownictwo,
-
przemysł spożywczy,
-
IT i nowe technologie,
-
finanse i ubezpieczenia (zwłaszcza w Londynie i południowo-wschodniej Anglii).
Stopa bezrobocia utrzymuje się na niskim poziomie i w 2025 roku wynosi ok. 4,1% (dane ONS – Office for National Statistics). Wielka Brytania odczuwa niedobory pracowników w wybranych branżach, zwłaszcza w opiece zdrowotnej, logistyce, rolnictwie sezonowym, gastronomii i hotelarstwie.
Legalna praca po Brexicie – zasady dla obywateli UE
Po zakończeniu okresu przejściowego związanego z Brexitem, od 1 stycznia 2021 roku, nie obowiązuje już swoboda przepływu osób między UE a Wielką Brytanią. Obywatele UE, którzy nie zarejestrowali się w systemie osiedleńczym (EU Settlement Scheme), muszą spełnić warunki systemu imigracyjnego opartego na punktach (Points-Based Immigration System).
Aby legalnie pracować w Wielkiej Brytanii, wymagane jest:
-
uzyskanie wizy pracowniczej (np. Skilled Worker Visa),
-
oferta pracy od licencjonowanego pracodawcy (sponsora),
-
znajomość języka angielskiego na określonym poziomie (minimum B1),
-
spełnienie wymogów dot. poziomu wynagrodzenia (zazwyczaj minimum 26 200 GBP rocznie lub 10,75 GBP/h – wyjątki dotyczą branż deficytowych),
-
opłacenie opłaty wizowej oraz tzw. Immigration Health Surcharge (ubezpieczenie zdrowotne dla imigrantów).
Wyjątki: Obywatele UE przebywający w Wielkiej Brytanii przed 31 grudnia 2020 r. i posiadający status osiedlonego (settled status) lub tymczasowo osiedlonego (pre-settled status), mogą pracować na takich samych zasadach jak wcześniej.
Najpopularniejsze kanały poszukiwania pracy to:
-
portale rekrutacyjne: Indeed.co.uk, Reed.co.uk, Totaljobs.com, CV-library.co.uk,
-
agencje pracy tymczasowej i sezonowej,
-
oficjalny portal rządowy: www.gov.uk/find-a-job,
-
LinkedIn i inne media społecznościowe.
Warto przygotować CV zgodne z brytyjskim standardem – bez zdjęcia i daty urodzenia, z naciskiem na osiągnięcia i konkretne obowiązki zawodowe. Popularny jest również list motywacyjny (cover letter), który powinien być dostosowany do każdej oferty pracy.
Umowy o pracę i warunki zatrudnienia
W Wielkiej Brytanii nie obowiązuje jeden ogólnokrajowy wzór umowy o pracę. Najczęściej stosowane są:
-
umowy o pracę na czas nieokreślony (permanent contract),
-
umowy na czas określony (fixed-term),
-
kontrakty zero godzinowe (zero-hours contract) – oferujące elastyczne godziny pracy, ale bez gwarancji stałego zatrudnienia.
Każdy pracownik ma prawo do:
-
minimalnego wynagrodzenia (National Minimum Wage lub National Living Wage),
-
pisemnego potwierdzenia warunków zatrudnienia (tzw. written statement of employment),
-
urlopu wypoczynkowego – min. 28 dni rocznie (w tym święta),
-
ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy,
-
urlopu macierzyńskiego/ojcowskiego i zwolnień lekarskich,
-
przystąpienia do systemu emerytalnego (workplace pension),
-
ochrony przed niesłusznym zwolnieniem.
Zakwaterowanie i koszty życia (2025)
Rynek mieszkaniowy w Wielkiej Brytanii jest zróżnicowany, ale w wielu regionach – szczególnie w Londynie i większych miastach – ceny najmu są wysokie, a dostępność mieszkań ograniczona. Większość nowo przybyłych cudzoziemców decyduje się na wynajem, przynajmniej w pierwszych miesiącach pobytu.
Możliwe formy zakwaterowania:
-
wynajem prywatny (private renting) – mieszkania, domy lub pokoje wynajmowane bezpośrednio od właściciela lub za pośrednictwem agencji nieruchomości;
-
współdzielenie mieszkania (house share) – popularne rozwiązanie wśród studentów i osób pracujących, pozwala znacząco obniżyć koszty;
-
hostele, B&B, hotele – krótkoterminowe zakwaterowanie, najczęściej na czas poszukiwania lokalu do wynajęcia;
-
zakwaterowanie pracownicze – w przypadku niektórych ofert sezonowych lub od agencji pośrednictwa pracy (np. w rolnictwie, gastronomii).
Najpopularniejsze serwisy z ogłoszeniami o wynajmie:
-
www.rightmove.co.uk
-
www.zoopla.co.uk
-
www.spareroom.co.uk – dla osób szukających pokoju we wspólnym mieszkaniu
-
www.openrent.co.uk – wynajem bezpośrednio od właścicieli
-
lokalne grupy na Facebooku lub ogłoszenia w sklepach polonijnych
Koszty najmu (2025)
Ceny są bardzo zróżnicowane w zależności od lokalizacji:
Lokalizacja |
Pokój w mieszkaniu współdzielonym |
Kawalerka |
Mieszkanie 2-pokojowe |
---|---|---|---|
Londyn |
od 750 GBP/mies. |
od 1 400 GBP |
od 1 800 GBP |
Manchester |
od 500 GBP/mies. |
od 900 GBP |
od 1 200 GBP |
Birmingham |
od 450 GBP/mies. |
od 850 GBP |
od 1 100 GBP |
Szkocja/Walia |
od 350–450 GBP/mies. |
od 700 GBP |
od 950 GBP |
Miejscowości wiejskie |
od 300–400 GBP/mies. |
od 600 GBP |
od 800 GBP |
[www.zoopla.co.uk]
Opieka zdrowotna w Wielkiej Brytanii (NHS)
System NHS – podstawowe informacje
Wielka Brytania posiada publiczny system opieki zdrowotnej – National Health Service (NHS) – który zapewnia mieszkańcom dostęp do większości usług medycznych bezpłatnie w momencie ich korzystania. Finansowanie odbywa się głównie z podatków.
Uwaga: NHS działa niezależnie w każdej części Zjednoczonego Królestwa – Anglia, Walia, Szkocja i Irlandia Północna mają własne systemy i zasady, choć są do siebie zbliżone.
Dostęp do opieki zdrowotnej – kto może korzystać?
Dostęp do NHS przysługuje osobom, które:
-
posiadają status osoby osiedlonej lub tymczasowo osiedlonej (settled / pre-settled status) w ramach systemu EU Settlement Scheme (dla obywateli UE, którzy mieszkali w UK przed końcem 2020 r.);
-
posiadają wizę pracowniczą, studencką lub rodzinną, która obejmuje obowiązek opłacenia Immigration Health Surcharge (IHS);
-
przebywają w Wielkiej Brytanii legalnie i ich wiza pozwala na korzystanie z usług publicznych.
.
Jak korzystać z NHS?
Rejestracja u lekarza pierwszego kontaktu (GP – General Practitioner)
Pierwszym krokiem jest zapisanie się do przychodni (GP surgery) w pobliżu miejsca zamieszkania. Rejestracja jest bezpłatna – wymagane są:
-
dokument tożsamości (paszport lub dowód osobisty),
-
dokument potwierdzający adres zamieszkania (np. umowa najmu, rachunek).
Wizyta u GP
Lekarz pierwszego kontaktu kieruje pacjenta do specjalistów, zleca badania, przepisuje leki i decyduje o dalszym leczeniu. Wizyty u GP są bezpłatne.
Szpitale i opieka specjalistyczna
Do większości specjalistów i na zabiegi potrzebne jest skierowanie od GP. Leczenie szpitalne, operacje, porody – również są bezpłatne w ramach NHS (dla osób uprawnionych).
Leki i opłaty
-
W Anglii za większość leków na receptę obowiązuje opłata – obecnie (2025) jest to 9,90 GBP za jeden produkt leczniczy.
-
W Szkocji, Walii i Irlandii Północnej leki na receptę są bezpłatne.
-
Można wykupić abonament receptowy (prepayment certificate – PPC).
Pomoc w nagłych przypadkach
-
Numer alarmowy: 999 (ratownictwo medyczne, straż pożarna, policja)
-
Numer pilnej pomocy medycznej: 111 (gdy potrzebna jest szybka, ale nie nagła pomoc – dostępne także wsparcie w języku polskim)
-
Pogotowie ratunkowe (A&E – Accident and Emergency) – czynne 24/7, bezpłatne, tylko w przypadkach zagrożenia zdrowia lub życia
Ubezpieczenie zdrowotne prywatne
Chociaż NHS jest głównym systemem opieki zdrowotnej, część osób korzysta z prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych (np. Bupa, AXA), aby:
-
skrócić czas oczekiwania na specjalistów,
-
korzystać z leczenia w prywatnych placówkach,
-
mieć większy wybór lekarzy i terminów.
Dodatkowe informacje i pomoc
-
Oficjalna strona NHS: www.nhs.uk
-
Wyszukiwarka przychodni GP: www.nhs.uk/service-search
-
Pomoc w języku polskim: dostępna w wielu szpitalach i przez tłumaczy telefonicznych NHS
Świadczenia socjalne
Podstawowe informacje
Wielka Brytania oferuje różne formy wsparcia finansowego i socjalnego dla rodzin z dziećmi. System świadczeń jest dość rozbudowany i obejmuje zarówno wsparcie dla rodzin pracujących, jak i tych o niskich dochodach.
Dostęp do większości świadczeń uzależniony jest od statusu imigracyjnego, a także od spełnienia określonych warunków, np. miejsca zamieszkania, wysokości dochodów czy liczby dzieci. Dla cudzoziemców kluczowe jest posiadanie odpowiedniego statusu prawnego i zatrudnienia, aby mieć pełny dostęp do pomocy. Znajomość dostępnych świadczeń i zasad ich przyznawania jest bardzo pomocna w planowaniu życia i pracy w Wielkiej Brytanii.
Kto może ubiegać się o świadczenia?
-
Osoby mieszkające i pracujące legalnie w Wielkiej Brytanii,
-
Osoby z settled lub pre-settled status w ramach EU Settlement Scheme,
-
Posiadacze odpowiednich wiz z prawem do świadczeń (niektóre wizy studenckie i pracownicze mogą ograniczać dostęp do świadczeń).
Ważne: Osoby z tzw. „no recourse to public funds” (brak dostępu do świadczeń publicznych) nie mogą ubiegać się o większość zasiłków.
Jak ubiegać się o świadczenia?
-
Wniosek o Child Benefit składa się online lub papierowo do HM Revenue & Customs (HMRC).
-
Universal Credit wnioskuje się przez portal internetowy gov.uk, gdzie dostępne są szczegółowe instrukcje.
-
W przypadku pomocy lokalnej (darmowe posiłki, zniżki) – kontakt z lokalnym urzędem (council).
-
Warto korzystać z pomocy organizacji społecznych oraz Citizens Advice w celu uzyskania wsparcia w procedurach.
Inne formy wsparcia
-
Przedszkola i żłobki – w wielu miejscach dostępne są dotacje na opiekę nad dziećmi (np. 15-30 godzin bezpłatnej opieki tygodniowo dla dzieci w określonym wieku).
-
Zasiłek macierzyński (Statutory Maternity Pay) – przysługuje kobietom spełniającym warunki zatrudnienia.
-
Zasiłek rodzicielski i ojcowski – dostępny dla rodziców na podstawie zatrudnienia i stażu pracy.
-
Programy wsparcia edukacyjnego i specjalistycznego – dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Prawa pracownicze
Podstawowe zasady prawa pracy
Wielka Brytania posiada kompleksowy system praw pracowniczych, który chroni zarówno pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, jak i osoby zatrudnione na innych zasadach (np. samozatrudnione). Prawo pracy reguluje kwestie zatrudnienia, wynagrodzenia, czasu pracy, bezpieczeństwa, zwolnień oraz ochrony przed dyskryminacją.
Umowa o pracę
-
Umowa o pracę (contract of employment) może być zawierana na czas określony lub nieokreślony.
-
Powinna zawierać m.in. informacje o stanowisku, wymiarze czasu pracy, wynagrodzeniu, terminach płatności, okresie wypowiedzenia.
-
Po rozpoczęciu pracy pracownik powinien otrzymać pisemne potwierdzenie warunków zatrudnienia.
Minimalne wynagrodzenie
-
W UK obowiązuje ustawowa płaca minimalna (National Minimum Wage, NMW) oraz National Living Wage (NLW).
-
Stawki minimalne są aktualizowane co roku i zależą od wieku pracownika oraz statusu (np. praktykant).
-
Uwaga: Wcześniej najwyższa stawka (tzw. National Living Wage) dotyczyła osób od 23. roku życia, ale od 2024 r. została rozszerzona także na osoby od 21 lat.
Przykładowe stawki brutto za godzinę pracy (2025):
Wiek pracownika |
Stawka godzinowa brutto, £ |
---|---|
21 lat i więcej |
11.44 |
18–20 lat |
8.60 |
16–17 lat |
6.40 |
Praktykanci (apprentices) |
6.40 |
[https://www.gov.uk/national-minimum-wage-rates]
Czas pracy i urlopy
Typowy pełny etat (full-time job) wynosi: 38–40 godzin tygodniowo (najczęściej 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu)
Maksymalny czas pracy (zgodnie z brytyjskim prawem pracy): średnio 48 godzin tygodniowo w okresie 4 tygodni (zgodnie z tzw. Working Time Regulations)
Pracownik może dobrowolnie zgodzić się na pracę powyżej tego limitu (tzw. opt-out agreement), ale nie jest to obowiązkowe.
Przerwy w pracy: Pracownikowi przysługuje co najmniej:
-
20-minutowa przerwa podczas dnia pracy, jeśli pracuje powyżej 6 godzin
-
11 godzin nieprzerwanego odpoczynku między kolejnymi dniami pracy
-
24 godziny wolnego co tydzień lub 48 godzin co dwa tygodnie
[https://www.gov.uk/maximum-weekly-working-hours]
Zagrożenia dla migrantów
Problemy z legalnym statusem i dokumentacją
-
Migranci, którzy nie posiadają odpowiedniego statusu imigracyjnego lub pozwolenia na pracę, mogą być narażeni na zatrzymanie i deportację.
-
Brak ważnych dokumentów może utrudnić dostęp do rynku pracy, świadczeń socjalnych oraz usług publicznych.
Dyskryminacja i wykluczenie społeczne
-
Migranci mogą doświadczać dyskryminacji ze względu na pochodzenie, język, religię lub kulturę, zarówno w miejscu pracy, jak i w życiu codziennym.
-
Dyskryminacja może przejawiać się w utrudnionym dostępie do pracy, gorszych warunkach zatrudnienia, czy problemach z wynajmem mieszkania.
Wyzysk i nieuczciwe warunki pracy
-
Niektórzy migranci mogą być ofiarami nieuczciwych pracodawców, którzy oferują zaniżone wynagrodzenie, pracę ponad normę bez dodatkowego wynagrodzenia lub brak umów.
-
Brak znajomości przepisów oraz ograniczony dostęp do pomocy prawnej zwiększa ryzyko wyzysku.
Problemy językowe
-
Bariery językowe utrudniają komunikację, dostęp do informacji, a także skuteczną obronę swoich praw.
-
Brak znajomości języka angielskiego może ograniczać możliwości zatrudnienia i integracji społecznej.
Trudności w dostępie do opieki zdrowotnej
-
Choć NHS (National Health Service) oferuje szeroki dostęp do opieki zdrowotnej, niektóre grupy migrantów mogą mieć problemy z rejestracją w przychodniach, zrozumieniem zasad systemu czy dostępem do niektórych usług.
-
Nielegalni migranci często obawiają się korzystać z usług medycznych ze względu na ryzyko zgłoszenia do służb imigracyjnych.
Problemy mieszkaniowe
-
Migranci mogą mieć trudności z wynajmem mieszkania na rynku komercyjnym ze względu na brak historii kredytowej, niestabilny dochód lub dyskryminację.
-
Często są zmuszeni do zamieszkiwania w przeludnionych lub nieodpowiednich warunkach.
Brak wsparcia społecznego i izolacja
-
Oddalenie od rodziny, brak znajomych i ograniczony dostęp do lokalnych organizacji wsparcia może prowadzić do izolacji społecznej i problemów ze zdrowiem psychicznym.
-
Stres związany z adaptacją do nowego kraju i obawy dotyczące statusu prawnego dodatkowo pogarszają sytuację.
Ryzyko nadużyć i przestępstw
-
Migranci mogą być bardziej narażeni na przestępstwa, takie jak oszustwa, przemoc domowa czy handel ludźmi.
-
Brak zaufania do organów ścigania lub bariery językowe mogą powodować, że ofiary rzadziej zgłaszają przestępstwa.
Zmiany legislacyjne i niepewność prawna
-
Dynamiczne zmiany w przepisach imigracyjnych, zwłaszcza po Brexicie, wprowadzają niepewność co do przyszłości i statusu migrantów.
-
Konieczność stałego monitorowania zmian i aktualizacji dokumentów może być źródłem stresu.
Jak minimalizować ryzyko?
-
Staranna weryfikacja statusu imigracyjnego i przestrzeganie prawa.
-
Korzystanie z bezpłatnej pomocy organizacji pozarządowych i doradców imigracyjnych.
-
Nauka języka angielskiego i korzystanie z kursów integracyjnych.
-
Utrzymywanie kontaktów społecznych i korzystanie z lokalnych sieci wsparcia.
Gdzie szukać pomocy
Migranci w Wielkiej Brytanii mają dostęp do wielu instytucji i organizacji, które oferują wsparcie prawne, socjalne, językowe oraz pomoc w integracji. Poniżej przedstawiam najważniejsze źródła pomocy:
Urzędy i instytucje publiczne
-
Home Office — odpowiedzialny za kwestie imigracyjne, wizy, pozwolenia na pracę i pobyt.: gov.uk/government/organisations/home-office
-
Citizens Advice — oferuje bezpłatne porady w sprawach prawnych, mieszkaniowych, socjalnych i zatrudnienia: citizensadvice.org.uk
-
NHS (National Health Service) — dostęp do usług medycznych oraz informacji o opiece zdrowotnej: nhs.uk
-
Jobcentre Plus — wsparcie w poszukiwaniu pracy oraz informacje o świadczeniach socjalnych: gov.uk/contact-jobcentre-plus
Organizacje pozarządowe i charytatywne
-
Refugee Council — pomoc dla uchodźców i osób ubiegających się o azyl: refugeecouncil.org.uk
-
Migrant Help — wsparcie dla migrantów, w tym pomoc prawna i doradztwo: migranthelpuk.org
-
Shelter — organizacja pomagająca w kwestiach mieszkaniowych i bezdomności: shelter.org.uk
-
Trade Unions (Związki zawodowe) — wsparcie pracownicze, obrona praw w miejscu pracy i doradztwo. Przykłady: Unite, GMB, UNISON.
Kursy językowe i integracyjne
-
Lokalne centra społeczne i biblioteki często organizują kursy języka angielskiego (ESOL) dla migrantów.
-
Różne organizacje oferują szkolenia z zakresu umiejętności zawodowych i kulturowych aspektów życia w Wielkiej Brytanii.
Pomoc prawna
-
Wiele organizacji pozarządowych oraz lokalnych rad oferuje darmową lub niskokosztową pomoc prawną dotyczącą imigracji, pracy, mieszkaniowych i praw człowieka.
-
Można też skorzystać z usług law centres — niezależnych ośrodków oferujących doradztwo prawne.
Online i infolinie
-
Strony rządowe i organizacji pozarządowych oferują obszerne informacje w języku angielskim oraz często w innych językach.
-
Warto korzystać z infolinii pomocowych, np. Citizens Advice: 0800 144 8848 (bezpłatnie z terenu UK).
Lokalne społeczności i organizacje etniczne
-
Wiele miast i dzielnic ma organizacje skupiające konkretne grupy narodowościowe, które oferują wsparcie kulturowe, społeczne i językowe.
-
Dołączenie do takich społeczności ułatwia integrację i budowanie sieci kontaktów.
Podsumowanie
Migranci nie są pozostawieni sami sobie — istnieje wiele instytucji i organizacji, które oferują wsparcie na każdym etapie życia w Wielkiej Brytanii. Ważne jest, aby nie bać się szukać pomocy i korzystać z dostępnych zasobów, zwłaszcza w sytuacjach problemowych.
Źródła informacji dla osób migrujących do Wielkiej Brytanii
GOV.UK – oficjalny portal rządu Wielkiej Brytanii https://www.gov.uk
Informacje o: imigracji i wizach, prawach pracowniczych, świadczeniach socjalnych, opiece zdrowotnej, edukacji, zakładaniu konta bankowego, wynajmie mieszkania itd.
NHS (National Health Service) https://www.nhs.uk
Informacje o: rejestracji u lekarza, dostępie do usług medycznych, ubezpieczeniu zdrowotnym.
Citizens Advice https://www.citizensadvice.org.uk
Praktyczne porady o: prawach zatrudnionych, pomocy socjalnej, problemach mieszkaniowych, pomocy prawnej.
Home Office https://www.gov.uk/government/organisations/home-office
Szczegółowe informacje o polityce migracyjnej, systemie wizowym i statusie imigracyjnym.
UK Visas and Immigration (UKVI) https://www.gov.uk/government/organisations/uk-visas-and-immigration
Dla osób ubiegających się o wizy, status osoby osiedlonej lub tymczasowy pobyt.
Migrant Help https://www.migranthelpuk.org
Pomoc migrantom i ofiarom handlu ludźmi.
Refugee Council https://www.refugeecouncil.org.uk
Wsparcie dla uchodźców i osób z trudną sytuacją imigracyjną.
Shelter https://www.shelter.org.uk
Informacje i pomoc w zakresie zakwaterowania, praw najemców, bezdomności.
Law Centres Network https://www.lawcentres.org.uk
Bezpłatna pomoc prawna (m.in. prawa pracy, imigracja, mieszkania).
Opracowano przez:
Sviatlana Adashkevich
Doradca EURES
Dolnośląska Wojewódzka Komenda Ochotniczych Hufców Prac
Źródła informacji:
-
ONS – Office for National Statistics (UK) https://www.ons.gov.uk
-
Eurostat https://ec.europa.eu/eurostat
-
Gov.uk – oficjalny portal rządu Wielkiej Brytanii https://www.gov.uk
-
UK Rental Market Report https://www.zoopla.co.uk/discover/property-news/rental-market-report/