Wykorzystałem swoją szansę na sukces - Artykuł

Adam ukończył zasadniczą szkołę zawodową w zawodzie sprzedawca. Nie do końca był jednak przekonany do kontynuacji kształcenia w tym zawodzie. Adam trafił do hufca dzięki giełdzie zawodoznawczej, na której zapoznał się z ofertą kształcenia w ramach Ochotniczych Hufców Pracy.

Niełatwe początki

Pobyt Adama w jednostce nie był kolorowy. Chłopak miał problemy z frekwencją, nauką i zachowaniem. Był bardzo niestabilny emocjonalnie, błahe sprawy wprawiały go w złość, nie umiał porozumieć się z nauczycielami i rówieśnikami. Często nad jego zachowaniem brała górę agresja, skierowana w stronę kolegów i koleżanek.

Nie bez znaczenia dla takiego zachowania była ciężka sytuacja w domu rodzinnym Adama. Ojciec nie interesował się problemami dzieci. Matka nie radziła sobie z utrzymaniem rodziny. Starszy brat, z którym Adam był ciągle porównywany. To wszystko sprawiło, że Adam czuł się gorszy, miał bardzo niskie poczucie własnej wartości, uważał się za przegranego już na starcie.

Udział w projekcie

Właśnie w okresie ciężkiego przygnębienia i załamania Adam zjawił się w hufcu. Na początku nie chciał słyszeć nic na temat projektu. Twierdził, że to nie dla niego, że nikt nie przyjmie go na staż i że nic nie potrafi. Jednak po rozmowie z doradcą zawodowym okazało się, że Adam spełnia wszystkie wymagane warunki potrzebne do udziału w projekcie. Po długich przemyśleniach dał się w końcu namówić na udział. Zaznaczył jednak, że nie wytrwa do końca…

Nowa pasja

Teraz Adam jest na stażu zawodowym, ukończył kurs grafik komputerowy. Wszystkie etapy projektu przeszedł wzorowo, nie opuścił żadnych zajęć i we wszystkie realizowane przedsięwzięcia angażował się całkowicie. Adam zainteresował się grafiką na tyle, że po zakończeniu projektu postanowił rozwijać się w tym kierunku. Pracodawca, do którego został skierowany na staż, docenił jego chęć pracy i zaangażowanie. Zadeklarował pomoc w rozwijaniu umiejętności i zaproponował pracę.

Adam powoli zaczyna wierzyć w siebie i w to, co potrafi, ma plany na przyszłość i nie boi się tego, co przyniesie kolejny dzień. Dzięki odwadze, uporowi i temu, że udało mu się uwierzyć w siebie, osiągnął swój mały sukces, który sam opisuje słowami piosenki: „Dobrze się dzieje, lepiej jeszcze będzie się dziać, wierzę w to całym sercem, jak w dobro świata dziecko. Zło to piętno, jak ludzie, którym jest wszystko jedno, ja nauczyłem się dostrzegać piękno…"

Autor: Agata Witowska - wychowawca z Hufca Pracy w Bochni