Dlaczego szkoła jest niepotrzebna? - Artykuł

Weronika Zimna podobno już w gimnazjum kwestionowała sensowność chodzenia do szkoły. W liceum poczuła, że nic więcej z tej placówki dla siebie nie weźmie i przestała do niej chodzić (pomimo, że była to szkoła demokratyczna, stosująca kreatywne metody nauczania). Młoda Polka postawiła na samodzielną naukę. Uczyła się w domu i tylko egzaminy zdawała w szkole.

Mało tego! Uznała, że matura nie jest jej do niczego potrzeba, więc do niej nie podeszła. Pomimo to zdołała przekonać pracodawcę, że ma odpowiednią wiedzę i umiejętności, by pracować i zdobyła stanowisko project i office managerki w znanym studiu kreatywnym (coś na kształt agencji reklamowej) w Poznaniu. Poza tym prowadzi fundację i kanał na YouTubie oraz pisze teksty do znanych magazynów, tworzy strony internetowe, tłumaczy z angielskiego i działa jako wolontariusz.

I ma tylko 19 lat. Imponujące, prawda?

Kiedy przeczytałam o niej artykuł, zapaliłam się cała i pomyślałam: Tak, szkoła jest bez sensu! Ogranicza myślenie, zmusza do nauki niepotrzebnych rzeczy i zabiera cenny czas przez konieczność odrabiania prac domowych.

Za chwilę jednak naszła mnie refleksja: Czy szkoła jest bez sensu dla wszystkich?

Komu faktycznie szkoła jest niepotrzebna?

• Osobom, które czują ogromną chęć samodoskonalenia.
• Tym, którzy potrafią zmotywować się do samodzielnej nauki.
• Osobom pełnym pasji do nieustannego poznawania świata.
• Tym, którzy za wszelką cenę chcą, by ich praca była ich pasją.
• Tym, którzy nie potrzebują przewodników, wsazujących im, jak i czego warto się nauczyć.
• Osobom, mającym wyznaczony cel w życiu zawodowym i dążącym do niego za wszelką cenę.
• Wreszcie (nie oszukujmy się) szkoła jest niepotrzebna osobom wybitnym, którym nauka przychodzi łatwo, bo mają do niej talent.

Wszystkim pozostałym szkoła jest bardzo potrzebna.

Pomijając to, w jaki sposób w naszych polskich szkołach odbywa się nauka (często - choć już coraz rzadziej! - bezmyślne wkuwanie, nagradzanie schematycznego myślenia, nie zawsze aktualna wiedza), to jednak gdyby nagle Ministerstwo Edukacji Narodowej zniosło obowiązek nauki i każdy mógłby uczyć się sam w domu, obawiam się, że za kilka lat nasze społeczeństwo opanowałby – przynajmniej częściowy – wtórny analfabetyzm, a pracodawcy narzekaliby na niedouczonych pracowników.

Dlaczego? Bo szkoła jest potrzebna tym, którzy:

• Chcą poznać świat, ale nie do końca wiedzą, jak to zrobić samodzielnie.
• Potrzebują, by ktoś ich poprowadził przez gąszcz wiedzy.
• Potrzebują pomocy w znalezieniu pasji i preferencji zawodowych.
• Chcą zostać specjalistami w jakiejś dziedzinie: prawo, medycyna, astronomia. (Chyba nikt nie chciałby iść do lekarza, który uczył się na własną rękę i nie ma dyplomu uczelni wyższej.)
• Chcą mieć konkretny fach w ręku: ślusarz, mechanik, tapicer itp. (Tutaj można polemizować, bo zwodu można uczyć się w także formie pozaszkolnej – u rzemieślnika, ale jest to jednak jakaś forma nauki zinstytucjonalizowanej. Oczywiście wielu fachowców to samouki, jednak większość swoje umiejętności zdobyła dzięki szkołom zawodowym).
• Nie chcą zostać bezrobotnymi lub klepać kiepskich zleceń od czasu do czasu.

Jeśli więc czasem masz dość szkoły i włączasz dziesiątą drzemkę w telefonie, który cię do niej budzi, wyobraź sobie siebie jako dwudziestokilkuletniego człowieka. Co chciałabyś/chciałbyś wtedy robić? Gdzie pracować? Ile zarabiać? Jak żyć?

Jeśli czujesz, że jesteś w stanie ten stan osiągnąć samodzielnie, nie chodząc do szkoły – wyłącz budzik i śpij dalej. Kiedy już wstaniesz – samodzielnie dąż do realizacji celu.

W innym wypadku wyłącz budzik, wstań, ogarnij się i idź do szkoły!

Autor: Joanna Buharewicz

Źródła:

https://innpoland.pl/146421,edukacja-w-domu-weronika-zimna-pokazuje-ze-to-mozliwe

Zdjęcie poglądowe (Panthermedia)